That awkward moment...

αυτο βασικα ταιριαζει περισσοτερο στο fail

είναι κι αμήχανη στιγμή. Γιατί μόλις συνειδητοποίησα τι έγινε.. πήγα να πεθάνω

Δεν φταίω εγώ που υπάρχουν "φαντάσματα" στην εστία!

όταν πετυχαίνεις το διαχειριστή της πολυκατοικίας στις σκάλες και έχεις να πληρώσεις κοινόχρηστα 20 χρόνια

όταν σε πιάνουν να μιλάς μόνη σου... κι η φάτσα τους είναι κάπως έτσι..--->

οταν αποκοιμιασε βαμενη και την επομενη το πρωι εισαι σαν τον αρχηγο τον ινδιανων

That awkward moment που όταν βλέπεις το ακρωνύμιο HW σου έρχεται το μυαλό το harryworld, και όχι το homework.

Η αμήχανη στιγμή που απαντάς με αυτοπεποίθηση μία ερώτηση για το διήγημα του Παπαδιαμάντη και αποκαλείς τη Μοσχούλα "αγελάδα".

... όταν ανακαλύπτεις ότι το theme του Ultron είναι παρμένο {ολόιδιο σχεδόν} με εκείνο του Πινόκιο της Disney

^Βασικά είναι το τραγούδι απ' τον Πινόκιο, δεν έγινε καταλάθος

και το ολο there are no strings on me που ειπε. βασικα δεν ειμαι σιγουρη αν το ειπε. το θυμαμαι απο το τρειλερ.

the awkward moment when you type a wrong password or pin

οταν σε αφηνουν μονη σου στο σκυπε και αντι να κατσεις ησυχα-ησυχα, αρχιζεις να χορευεις να τραγουδας και να μιλας μονη σου και ο αλλος σε βγαζει βιντεο χωρις να το παρεις χαμπαρι

οταν τρομαζεις επειδη βλεπεις τον αδερφο σου ξυρισμενο.

σήμερα τι έπαθα.
Με έχει βάλει μια κοπέλα να παρακολουθώ την διπλανή ξινή και απαίσια γειτόνισσα μου. Κι αφού λοιπόν έγινε κάτι σήμερα με την διπλανή βγήκα στο μπαλκόνι κι έστειλα στην κοπέλα να έρθει από εδώ να δει αν όντως είναι αυτό που νομίζει...
Έρχεται κι αρχίζουμε να παρακολουθούμε.. Σε κάποοια φάση μπαίνουμε μέσα στο δωμάτιο κι απλά περιμέναμε.. σε κάποια φάση (εγώ με το βιονικό αυτί) ακούω να κλείνει το παντζούρι το οποίο το είχε ανοιχτό λίγο αυτή.... Κι καθώς πήγα για να κοιτάξω αν όντως το κλείνει (το έκλεινε) είχα πλάτη στο πισινό μπαλκόνι που μένει ο γείτονας μου... κι με πιάνει στα πράσα... ο γείτονας... κι κοκκινίζω από ντροπή.... κι εκείνη την στιγμή έρχεται η κοπέλα από πίσω μου.. κι κοιτάζει προς το μπαλκόνι της αλληνής, μετά η ματιά της πάει εκεί που κοιτάζω.. μένει για λίγο. χαιρετάει κι μπαίνει μέσα βιαστικά.. (αρχίζει το γέλιο μετά...) εγώ περιμένω να κοιτάζω τον γείτονα χωρίς να ξέρω τι να του πω.. Του λέωω γεια τι κάνεις.. κι με ρωτάει "η τάδε ήταν αυτή;" λέω ναι...
Κι μετά μια κοίταζα αυτόν μια αυτή.. ώσπου, του λέω περίμενε πάω μέσα της λέω τι έγινε, γελάει κι άλλο αυτή ξαναβγαίνω πετυχαίνω τον γείτονα να μπαίνει στο δωμάτιο του κι του λέω "ΑΑΑΑΑ θα κοιμηθείς;"
αυτός να μου λέει "Όχι μάλλον" κι εγώ να του λέω αμέσως " αα ωραία καληνύχτα.. θα τα πούμε"


κι φαιλ κι αμηχανία!

Η αμήχανη στιγμή που σου λένε να πας εξάρχεια και ενώ δεν υπάρχει κανείς που να σε εμποδίζει κανείς το γονέα στον εαυτό σου και λες πως είναι αργά, είναι επικίνδυνα κι έχεις και σοβαρές δουλειές αύριο!

Thats called growing up^

...between birth and death.

Δατ οκουαρντ μομεντ γουεν ενας ακυρος γνωστος σου ανεβαζει τραγουδι απο νεο συγκροτημα που σ'αρεσει και γραφει "τελικα ειναι πολυ καλοι! και θες να γραψεις "ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ" αλλα δεν τον ξερεις τοσο καλα, και κρατιεσαι.

...που σε ρωτάει η καθηγήτρια "πως τα κατάφερες;" και άντε να της εξηγήσεις ότι έπαιζες κρυφτό.

..που θες να αποφυγει την αληθεια αλλα τελικά αυτο που λεει είναι χειρότερο απο την αληθεια

the akward moment οταν βρισκεσαι με καποιον που σου εχει εξομολογηθει οτι του αρεσεις ενω εσυ οχι

Η αμήχανη στιγμή που κοιτάζεσαι στον καθρέφτη και ο χοντρός απέναντι κάνει τις ίδιες κινήσεις με σένα

Η αμηχανη στιγμη οταν εισαι εξω παραγγελνεις και αφου τελειωσεις αυτα που λες ο σερβιτορος παει να φυγει χωρις να εχει παραγγείλει το αλλο ατομο

 νόμιζε ότι ήταν και για τις δυο μας!

Ποσο καλες ειμαστε που δεν τον χτυπησαμε

του την είπα εγώ μην ανησυχείς! την άλλη φορά θα τα πάρω