Σνέηπ - Ντάμπλντορ: Ποιος ειναι ο γενναιότερος;

Ο Ντάμπλντορ είχε καλή ψυχή.Παρόλο που άφησε ένα χρονιάρικο μωρό Νοέμβρη μήνα στο κατώφλι ενός σπιτιού και που ήξερε ότι έμενε κάτω από σκάλες και τον κακοποιούσαν για χρόνια
Ο Ντάμπλντορ βασιζόταν στην στρατηγική.Υποπτευόταν χρόνια πως αν ο Χάρι πέθαινε πριν καταλάβει πως ήταν ζωτικό να σκοτωθεί από τον Βόλντεμορτ εθελοντικά και πρόθυμα,ακόμη κι αν έβρισκε τους πεμπτουσιωτές στη συνέχεια δεν θα κατάφερνε να τον σκοτώσει.
Τα έκανε όλα αυτά "for the greater good".

Ο Βόλντεμορτ τον συγχώρησε που δεν τον αναζήτησε και αντ'αυτού έμεινε με τον Ντάμπλντορ συλλέγοντας σημαντικές πληροφορίες για αυτόν.Αν ήξερε πως πήγε και είπε στον Ντάμπλντορ ο Βόλντεμορτ θα πάει να σκοτώσει τους Πόττερ σε παρακαλώ κάνε κάτι να διορθώσεις τον έρωτα της ζωής μου από τα σκατά που εγώ την έμπλεξα.

Τον προστάτη τον έστειλε για να πάρει ο Χάρι το σπαθί

Σκέψου το, ο Ντάμπλντορ νεκρός, το Τάγμα του Φοίνικα αποδεκατισμένο(Τζέιμς και Λίλυ νεκροί, Τρελομάτης νεκρός, υπερασπιστές του Χόγκουαρτς νεκροί), ένα Υπουργείο Μαγείας παρηκμασμένο και μία μαγική κοινότητα βυθισμένη στο χάος και τον φόβο εναποθέτοντας τις τελευταίες ελπίδες της σε ένα απλό 17χρονο, τι θα έκαναν οι περισσότεροι άραγε στην θέση του?? Razz


Ναι,τι; Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς

Berenice έγραψε:Ο Ντάμπλντορ είχε καλή ψυχή.Παρόλο που άφησε ένα χρονιάρικο μωρό Νοέμβρη μήνα στο κατώφλι ενός σπιτιού και που ήξερε ότι έμενε κάτω από σκάλες και τον κακοποιούσαν για χρόνια

χμμ βασικά δεν τον άφησε για γούστο εκεί. Μετά την θυσία της Λιλυ Πότερ είχε ενεργοποιηθεί η προστασία του αίματος οπότε ο Βόλντεμορτ δεν θα μπορούσε να τον αγγίξει όσο ήταν μαζί με τους Dursleys. Το εξηγεί και στο βιβλίο. Θα θυμηθω και το σημείο.

Ρε με αυτην την λογική και ο ίδιος ο Μ.Αλέξανδρος, ο Λεωνίδας και ο Περικλής ό,τι έκαναν το έκαναν for the greater good  


Ο Ντάμπλντορ είχε καλή ψυχή.Παρόλο που άφησε ένα χρονιάρικο μωρό Νοέμβρη μήνα στο κατώφλι ενός σπιτιού και που ήξερε ότι έμενε κάτω από σκάλες και τον κακοποιούσαν για χρόνια

Που ήθελες να πάει εκτός από τα φανάρια των δρόμων, τα παγκάκια στα πάρκα και τα ορφανοτροφεία?? Άσε που αναγκαστικά ο Χαρι έπρεπε να μείνει στους Ντάρσλι, όπως ξεκαθάρισε ο ίδιος ο Ντάμπλντορ, λόγω της αρχαίας προστασείας της μητέρας του....

Ο Ντάμπλντορ βασιζόταν στην στρατηγική.Υποπτευόταν χρόνια πως αν ο Χάρι πέθαινε πριν καταλάβει πως ήταν ζωτικό να σκοτωθεί από τον Βόλντεμορτ εθελοντικά και πρόθυμα,ακόμη κι αν έβρισκε τους πεμπτουσιωτές στη συνέχεια δεν θα κατάφερνε να τον σκοτώσει.
Τα έκανε όλα αυτά "for the greater good".

 Και ένας άλλος έκανε ό,τι έκανε για το ευρύτερο συμφέρον, μπορείς αν θέλεις να συγκρίνεις τις πράξεις τους και άρα και το ποιόν του χαρακτήρα τους!

Ο Βόλντεμορτ τον συγχώρησε που δεν τον αναζήτησε και αντ'αυτού έμεινε με τον Ντάμπλντορ συλλέγοντας σημαντικές πληροφορίες για αυτόν.Αν ήξερε πως πήγε και είπε στον Ντάμπλντορ ο Βόλντεμορτ θα πάει να σκοτώσει τους Πόττερ σε παρακαλώ κάνε κάτι να διορθώσεις τον έρωτα της ζωής μου από τα σκατά που εγώ την έμπλεξα.

 Δεν κατάλαβα εδώ τι ακριβώς εννοείς, το ίδιο πράγμα λέμε πάνω κάτω σε αυτό το σημείο

Τον προστάτη τον έστειλε για να πάρει ο Χάρι το σπαθί

Και αν δεν τον έστελνε ο Χάρι απλά θα είχε πνιγεί λόγω του πεμπτουσιωτή του Βόλντι...Όπως και στο πρώτο έτος σωθηκε πάλι ο Χάρι από τον Σεβ από τον καθηγητή Κουιρελ(στον αγωνα κουίντις)

Σκέψου το, ο Ντάμπλντορ νεκρός, το Τάγμα του Φοίνικα αποδεκατισμένο(Τζέιμς και Λίλυ νεκροί, Τρελομάτης νεκρός, υπερασπιστές του Χόγκουαρτς νεκροί), ένα Υπουργείο Μαγείας παρηκμασμένο και μία μαγική κοινότητα βυθισμένη στο χάος και τον φόβο εναποθέτοντας τις τελευταίες ελπίδες της σε ένα απλό 17χρονο, τι θα έκαναν οι περισσότεροι άραγε στην θέση του?? Razz


Ναι,τι; Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς

 Εννοώ ότι σχεδόν όλοι στην θέση του ή θα εξαφανίζονταν από τον μαγικό κόσμο για να σώσουν την ζωή τους(όπως ο παλιός υπουργός μαγείας)ή απλά θα πήγαιναν με την μεριά του εχθρού πάλι για να σώσουν την ζωή τους....Ο Σεβ τάχθηκε με την πλευρά του εχθρού με σκοπό να τον καταστρέψει βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τον εαυτούλη και την ζωή του...

Merlin the Great έγραψε:

Berenice έγραψε:Ο Ντάμπλντορ είχε καλή ψυχή.Παρόλο που άφησε ένα χρονιάρικο μωρό Νοέμβρη μήνα στο κατώφλι ενός σπιτιού και που ήξερε ότι έμενε κάτω από σκάλες και τον κακοποιούσαν για χρόνια

χμμ βασικά δεν τον άφησε για γούστο εκεί.    Μετά την θυσία της Λιλυ Πότερ είχε ενεργοποιηθεί η προστασία του αίματος οπότε ο Βόλντεμορτ δεν θα μπορούσε να τον αγγίξει όσο ήταν μαζί με τους Dursleys. Το εξηγεί και στο βιβλίο. Θα θυμηθω και το σημείο.

Μεγάλωσε σε ένα απαίσιο και εχθρικό περιβάλλον!Το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει ήταν να τους εκβιάσει να του φέρονται σαν καλεσμένο αν όχι σαν γιο τους.Ο Μούντι πήγε και το έκανε,ο Ντάμπλντορ δεν μπορούσε;

Ο Σνέηπ είχε βάλει στόχο ζωής του να καταστραφεί ο Βόλντεμορτ και να ζήσει ο γιος της Λίλυ.Όχι ο Χάρι,ο γιος της Λίλυ,οποιοσδήποτε κι αν ήταν.Αν η Λίλυ είχε κόρη θα ήταν κάπως έτσι τα πράγματα για αυτήν και τον Σνέηπ:


Όλα αυτά λοιπόν που αναφέρεις τα έκανε για να εξιλεωθεί και να ζήσει ο γιος της Λίλυ Έβανς Πόττερ που "έχει τα μάτια της,Σέβερους".

^Ο Ντάμπλντορ δεν ήταν τραμπούκος σαν τον αδερφό του να εκβιάζει όποιον του πήγαινε κόντρα και του ήταν πιό αδύναμος όσο badass χαρακτήρας και αν είναι αυτός(που του πήγαινε κόντρα)...
 Αυτό είναι το στυλ του Ντάμπλντορ σαν αυτό των φιλοσόφων, στην συνάντηση του με τους Ντάρσλι φέρθηκε φιλικά για να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, είπε απλώς λίγες χαρακτηριστικές αποστωμοτικές φράσεις, τίποτα περισσότερο...Μήπως να τους έστελνε και τον Λουλούκο στο σπίτι τους μπας και άλλαζαν τις περιποιήσεις τους προς τον Χάρι?

Κάτι θα μπορούσε να σκεφτεί.
Η πιο ευτυχισμένη σκέψη του Χάρι μέχρι τα 13 είναι πως θα έφευγε από τους Ντάρσλι και θα έμενε με τον Σείριο,που γνώριζε κανένα 3ωρο.

^όλοι έχουν ασχημες σκέψεις Berenice(Ανδρέας με την ευκαιρία)...

Ο Νέβιλ μεγάλωσε χωρίς γονείς ζώντας στον φόβο από όλον τον κόσμο, ο Ρον μεγάλωσε στην σκιά των αδερφών του παρακαλώντας για λίγη δόξα που είχαν επιτύχει πρωτύτερα τα αδέρφια του, ο Ντράκο μεγάλωσε με την σκέψη ότι η μάνα του είναι κλεισμένη στο Αζκαμπάν, η Λίλυ μεγάλωσε με μία αδερφή να την βλέπει ως ανώμαλη και φρικιό και η Πετούνια μεγάλωσε με μία αδερφή χαρισματική που κέρδιζε συνέχεια τις εντυπώσεις των γονιών της μαζέυοντας "αυγά βατράχου" και μεταμορφώνοντας τα φλυτζάνια σε ποντίκια(ή ό,τι λέει στο 1ο βιβλίο)και που είχε την ευκαιρία να γίνει σπουδαία σε έναν άγνωστο μαγικό κόσμο ενω εκείνη θα συνέχιζε την ζωή της στον βαρετότατο μαγκλόκοσμο, ο Ντάντλι τα ίδια, η Νυμφαδώρα με δύο αδερφές που ποτέ δεν τα πήγαινα καλά, ο Βόλντεμορτ ορφανός χωρίς φίλους και συγγενείς κοκ...
 Δεν είχε ο Χάρι την πρωτιά στην δυστυχία και στην κακομεταχείριση...Για να μην αναφέρουμε αυτούς που θα μιλούσαν πάλι για την "ειδική μεταχείρηση" του Ντάμπλντορ προς τον Χάρι στο ανάλογο τόπικ...

(Νικολέτα,χάρηκα!)
Τον βάζανε να μαγειρεύει πριν τα 11 του,του στερούσαν φαγητό για μέρες,κοιμόταν με αράχνες,ήταν ένα πολύ δυστυχισμένο παιδί το οποίο νομίζω το χτύπαγαν κιόλας χωρίς να είμαι σίγουρη.Ο Ντάντλι σίγουρα,οι γονείς του δεν θυμάμαι.
Ήταν στο χέρι του Άλμπους να κάνει κάτι για αυτά.Ίσως φοβήθηκε να μην καταχραστεί την χάρη που έκαναν ήδη στον Χάρι και έμενε εκεί και για αυτό να μην πίεσε το θέμα.Ωστόσο,δεν ήταν σωστή η στάση του.

(παρομοίως )

Ναι, σίγουρα ήταν δυστυχισμένος ο Χάρι και οποιοσδήποτε στην θέση του θα ήθελε να φύγει από τους "σαδιστικούς" Ντάρσλυ, δεν διαφωνώ...Θα μπορούσε ίσως να αλλάξει κάτι επάνω σε αυτό, ίσως πάλι ο Ντάμπλντορ αν το έκανε συνέχεια θέμα να οδηγούσε την φλόγα πιό κοντά στο τέλος του φυτιλιού....Πάντως δεν μπορείς να πεις ότι δεν ενδιαφερονταν και καθόλου γιατί στο 5ο όταν οι Ντάρσλι αποφάσισαν να διώξουν(ξανά) τον Χάρι στάλθηκε αμέσως ένα γράμμα στην Πετούνια που της υπευθήμιζε την υπόσχεση της για τον Χάρι...

Σίγουρα και ο Ντάμπλντορ ήταν γενναίος και ήταν το πρότυπο του Χάρι σε πολλούς τομείς αλλά πιστεύω η γενναιότητα του Σνέηπ μπορεί να ξεπερνά κατά πολύ την γενναιότητα του Ντάμπλντορ μιας και αυτός δούλευε ως κατάσκοπος ενάντια του Βόλντι για πάρα πολύ καιρό αλλά και από την άλλη δεν υπάρχουν και στοιχεία που ο Ντάμπλντορ να δείξει ότι ήταν τόσο γεννάιος όσο και ο Σνέηπ. Εν ολίγην , και οι δύο ήταν πρότυπα αλλά ο καθένας τους σε άλλες αξίες

kai vevaia o sneip alla kai o dambldor den peige pisw! kai autos hksere oti tha pethena kai apo poion kai olas apo ton sneip :P tragiko

και βέβαια ο Σνέιπ αλλά και ο Νταμπλντορ δεν πήγε πίσω! Και αυτός ήξερε οτι θα πέθαινε και απο ποιόν και όλας, απο τον Σνέιπ :P τραγικό

edit by Aurora Sinistra :απαγορεύονται τα greeklish

μακραν ο σνειπ για μενα!!!θελει θαρρος να αντικριζεις συνεχως μπροστα σου τα ματια της γυναικας που αγαπησες βαθια αλλα εκεινη προτιμησε καποιον αλλο!
θελει θαρρος να παιζεις τη ζωη σου καθημερινα κορωνα γραμματα για να προστατεψεις ενα παιδι στο οποιο δεν ειχες και καμια υποχρεωση στο κατω κατω.στην τελευταια σκηνη το κλαμα τον σνειπ ομολογει ολη την καλοσυνη και τον πονο που εκρυβε μεσα του.
απο την αλλη ο ντεμπλντορ βασιστηκε στην φιλοφοξια και τις ικανοτητες του και αψηφησε αλλα κομματια πολυτιμα για τον ιδιο και την οικογενεια του,οπως η αριαννα.αναμφιβολα ηταν κορυφαιος μαγος και αξιζε να βρει και να κρατησει τους κληρους του θανατου,πιθανον ομως λογω της οξυνοιας που διεθετε να καταλαβαινε πως δεθα ζουσε αλλα τοσα χρονια.καταλαβαινε πως ειχε ''ξοφλησει'' και εδωσε την ευκαιρια στον χαρισματικο χαρι να αποτελειωσει εκεινο που αφησε ημιτελες στον πρωτο χρονο της ζωης του.να σκοτωσει τον βλακα χωρις ρουθουνια!!!

Σίγουρα και οι δύο ήταν γενναίοι, αλλά πιστεύω ότι περισσότερο ήταν ο Σνέιπ...

Και οι 2 ηταν το ιδιο

Μακράν ο πιο γενναίος άνθρωπος ήταν ο Σνέηπ, και όχι ο Ντάμπλντορ. Ο Ντάμπλντορ φοβήθηκε τον θάνατο της κατάρας του πεμπτουσιωτή και προτίμησε να αυτοκτονήσει, καθώς εφόσον έπεισε τον σνέηπ να τον σκοτώσει με την θέληση του, αυτό είναι. Ο Σνέηπ αντίθετα δεν σταμάτησε στιγμή να αγαπάει την Λίλυ. Και το να αγαπάς ολικά κάποιον που δεν σε αγαπάει είναι μεγάλη γενναιότητα. Ενώ βρισκόταν στην παράταξη του τάγματος, δεν δείλιασε και με κίνδυνο την ζωή του έπαιζε διπλό ταμπλό στους θανατοφάγους. Δέχτηκε να πάρει αυτός το φορτίο της δολοφονίας του Ντάμπλντορ, και να κατηγορηθεί οικτρά για κάτι που ουσιαστικά δεν ήταν δικό του φταίξιμο. Πήρε στους ώμους του μυστικά και ευθύνες όχι δικές του που κανείς άλλος δεν θα έκανε. Αν και προδότης στα μάτια των θανατοφάγων, κατάφερε να μπει ξανά μέσα χωρίς κανείς να τον υποψιαστεί. Ουσιαστικά εξέθετε την ζωή του σε κίνδυνο. Να μην ξεχάσουμε, πως αν και ο Χάρι ήταν ολόιδιος με τον πατέρα του (εκτός από τα μάτια τες πα) τον οποίο ο Σνέηπ μισούσε, να θυμήσω πόσες φορές βοήθησε τον Χάρι και την παρέα του, τόσο στον αιχμάλωτο του Αζκαμπάν, όταν ο Χάρι του έκανε αφοπλίσιους και όταν ο μεταμορφωμένος λούπιν πήγε να τους επιτεθεί, ο Σνέηπ μπήκε μπροστά και τους προστάτεψε. Στο 6ο μέρος, όταν ο Σνέηπ έκανε την αβάντα στον Ντάμπλντορ και μετά όλοι μαζί κατέβηκαν κάτω, ο Σνέηπ είδε τον Χάρι, αλλά δεν τον έδωσε στους θανατοφάγους, αντιθέτως έβαλε το δάκτυλο στο στόμα του και προχώρησε. Και μην ξεχνάμε όταν ο Χάρι στο ίδιο μέρος έκανε το σεκτουσέμπρα στον Ντράκο, δεν τον κάρφωσε στον Ντάμπλντορ. Θέλει γενναιότητα να υποθάλπτεις συνεχώς το σπόρο αυτού που μισείς.

Για χρόνια ήταν το μαύρο πρόβατο και στις δύο παρατάξεις, αλλά συνέχησε πιστά να υπηρετεί τον Ντάμπλντορ με τίμημα την ίδια του την ζωή. Ναι ήταν γενναίος, πολύ περισσότερο από τον Ντάμπλντορ ο οποίος μεγάλωσε τον Χάρι σαν σφαγιάρι και ποτέ δεν αποκάλυψε μέχρι την τελευταία χρονιά ότι ήταν προδεδικασμένο να πεθάνει ο Χάρι για να πεθάνει και ο Βόλντι. Γενικά πιστεύω πως ο Ντάμπλντορ ήταν πιο διπρόσωπος από τον Σνέηπ.

Νταμπλντορ

dragon the grey νομιζω με υπερκαλυψες.. βεβαια νομιζω με μια μικρη ματια στο αβαταρ μου φαινεται ποιον υποστηριζω
γενικα θεωρω οτι ο snape ηταν οτι καλυτερο στον κοσμο του χαρι ποτερ.. τον γουσταρω πολυ καταρχην γιατι καποιεσ φορες ειναι σαν να βλεπω εμενα.. εδειξε καθε φορα τη γεναιοτητα του με πραξεις..ηταν και απιστευτος μονομαχος..γνωστης των παντων.. και γενικα ηταν ο αγαθος κακος.. αυτοι ειναι οι λογοι που μου αρεσει τοοοσο πολυ..
τωρα για να απαντησω επακριβως στο ερωτημα, ο snape για μενα ειναι πολυ πιο γενναιος απο τον αλμπους..γιατι οπως ειπαν και αλλοι εθετε τη ζωη του σε κινδυνο συνεχως..ενω ο αλμπους αραζε κιολας .. επισης και τελειωνω με αυτο, προστατευε τον χαρι σαν να'ταν δικο του παιδι..και μαλιστα παιδι ενος μισητου του εχθρου.. αυτο θελει οχι μονο γενναιοτητα , αλλα και @@@@ για να το κανεις!!!

Και οι δυο πιστευω οτι ηταν εξισου γενναιοι

Και οι δύο ήταν εξίσου γενναίοι για μένα,όχι μόνο μετρώντας την προσφορά του καθενός στο Τάγμα,αλλά και τις πτυχές της ζωής τους γενικότερα.Γενικά,νομίζω ότι κάπου παραλληλίζω τις ζωές τους.

Όπως ο Σνειπ υποστήριζε αρχικά τον Βόλντι και στη συνέχεια έγινε κατάσκοπος ρισκάροντας τη ζωή του,έτσι κι ο Ντάμπλντορ αρχικά μοιραζόταν τις ίδιες πεποιθήσεις με τον Γκρίντελβαλτ,με τον οποίον ήταν και ερωτευμένος,αλλά στη συνέχεια στράφηκε εναντίον του προκειμένου να προστατέψει τον μαγικό κόσμο.Με τα λόγια του ίδιου:
"It takes a great deal of courage to stand up to your enemies, but even more to stand up to your friends."
Νομίζω ότι η σύγκριση τους αδικεί,και οι δύο ήταν εξαιρετικοί μάγοι και πολύ γενναίοι άνθρωποι.

Σπόιλερ:

Και οι δυο τους είναι εξίσου σημαντικοί για τον Harry, ο καθένας για τον δικό του ξεχωριστό μοναδικό λόγο.

Σνειπ για εκατομυριους λογους

ο σνεηπ σιγουρα καθως ειχε και μεγαλη δραση στον κινδυνο και συνηθως προστατευε τον χαρι ποτερ απο πολλους κινδυνους . Καθως και σε πολλες σκηνες αποδεικνυει το θαρρος του και την τολμη του.

Πραγματικά δεν ξέρω! Ίσως και να θεωρούσε τον snape διότι είχε βρεθεί σε μία πολύ επικίνδυνη θέση ανάμεσα στα δύο στρατόπεδα για χρόνια. Φυσικά, και οι δύο ήταν πολύ γενναίοι και εννοείται πως η μεγάλη του αδυναμία ήταν ο ντάμπλντορ, αλλά νομίζω ότι σε αυτόν αυτό που τον εντυπωσίασε περισσότερο ήταν η Σοφία του.

Θα έλεγα ο Σνέιπ. Διότι όλα όσα έκανε, ήταν αυτός πρακτικά που έμπαινε μπροστά ρισκάροντας τη ζωή του. Αυτός πήγαινε στον Βόλντεμορτ για να τον ψαρεύει, ο Σνέιπ ήταν που χρησιμοποιούσε τη σφραγισματική για να μην έχουν τα αντίθετα αποτελέσματα, ο Σνέιπ ήταν που προστάτευε τον Χάρι στις περίεργες περιπέτειες του, ο Σνέιπ ήταν που επέτρεψε να τον μισήσουν όλοι για να μην καρφωθούν τα μυστικά τους, ο Σνέιπ ήταν που και στις δύο μεριές ήταν ο αχώνευτος και που έπρεπε να κρατά τις ισορροπίες. Ο Ντάμπλντορ ήταν ο πιο σοφός, ο πιο λογικός, ο πιο συνειδητοποιημένος και ο πιο κοντά στο να μην έχει κανέναν απολύτως φόβο με τον θάνατο και όποιες συνέπειες μπορεί να επιφέρει ο δικός του θάνατος προκειμένου να συνεχίσει να επιβιώνει και να προχωρά μπροστά ο κόσμος των μάγων, με το να κερδηθεί η μάχη απέναντι στον Βόλντεμορτ. Άρα ναι. Ντάμπλντορ ο σοφός, και Σνέιπ ο γενναίος.