Γω έχω θέμα με τους εθισμούς ρε σεις.
Νομίζω μπορώ να εθιστώ πανεύκολα, και μόνο φέτος κατάλαβα οτι έχω και αρκετή δύναμη για να ξεκολλήσω.
Πχ από μικρή έχω τρελό εθισμό με τα γλυκά, αλλά παραπάνω από το κανονικό. Σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και αρχές Λυκείου δεν περνούσε μέρα που να μην άδειαζα το περίπτερο από πουράκια, σοκολάτες, μπισκοτάκια, παγωτά κλπ,και να μην έτρωγα συνέχεια οτι βλακεία βρισκόταν μπροστά μου.
Έτρεμα για χρόνια ακόμη και στην ιδέα του να ζήσω μια ζωή χωρίς όλες αυτές τις γευστικές απολαύσεις,μέχρι που ήρθε η μέρα που ο άνθρωπος κάνει την επιλογή ανάμεσα στις γευστικές και τις... άλλου τύπου απολαύσεις, οι δεύτερες κερδίζουν στα σίγουρα, και το ράβεις.
Και ξαφνικά κατάλαβα ΠΟΣΟ πολύ είναι όλα στο μυαλό μας γιατί πραγματικά δεν ήταν τίποτα!
Έχω χάσει ήδη τα πρώτα 17 κιλά από τα 40 που πρέπει και μέχρι να τελειώσει η χρονιά απλά είμαι σίγουρη οτι θα έχω χάσει και τα υπόλοιπα. Και αυτή ήταν η απεξάρτησή μου από τον πρώτο και μεγαλύτερο εθισμό της ζωής μου.
Ο δεύτερος εθισμός ήρθε πέρυσι και εισέβαλλε στη ζωή μου τόσο ύπουλα που ούτε καν το πήρα είδηση. Ξαφνικά άρχισα να περνάω άπειρες ώρες στο ίντερνετ, να μη δίνω καμία σημασία στους φίλους μου, να μένω κολλημένη μπροστά σε μια οθόνη όλη μέρα χωρίς να συνηδειτοποιώ οτι έχω πάρει την κάτω βόλτα σε όλους τους τομείς, μέχρι να με βρίσουν φυσικά οι φίλοι μου, η μάνα μου, και... ο έλεγχος του σχολείου που έγραφε για πρώτη φορά στη ζωή μου ένα 14,9. Και πιστέψτε με, είναι τεράστια πτώση για έναν άνθρωπο που έχει μάθει να είναι καλός μαθητής σε όλη τη ζωή του.
Το ξεπέρασα όμως και αυτό με λίγη βοήθεια, και αν και πάντα μου αρέσει να περνάω χρόνο στο νετ, κι εδώ ιεράρχησα κάποια πράγματα και το οτι κάθομαι στον υπολογιστή σημαίνει πως έχω τελειώσει με όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις μου, και δεν υπάρχει πρόταση για καφέ ή έξω. Ακόμα και με παρέα για την οποία δεν τρελαίνομαι, γιατί καλός ο καφές στα τρία σκουπόξυλα, αλλά ο καφές από κοντά είναι καλύτερος.
Και όλα αυτά δε σημαίνουν οτι αγαπώ λιγότερο τα γλυκά ή το ίντερνετ φυσικά, απλά σημαίνει οτι σε όλα πρέπει να βάζουμε μέτρο και να κρατάμε μια ισορροπία στη ζωή μας.